ชมศิลปะปูนปั้นเมืองเพชร หนังใหญ่เมืองเพชร และลานสนทรภู่ วัดพลับพลาชัย

สร้างขึ้นในปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีตกอยู่ในระหว่าง พ.ศ. 2229 – 2310 ในสมัยของสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 4 พระเจ้าอยู่หัวบรมโกษ โดยบรรดาขุนนางพ่อค้าคหบดีและประชาชน รวมทุนกันสร้างขึ้นเดิมที่ดินอันเป็นที่ตั้งวัดนี้เคยเป็นที่ประชุมกองทัพ เป็นที่ฝึกอาวุธเหล่าทหารทั้งปวงจึงเป็นที่หลวงได้เคยมี “พลับพลา” ที่ประทับของพระมหากษัตริย์ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเพชรบุรีด้วย เมื่อได้ก่อสร้างวัดขึ้นแล้วจึงตั้งชื่อวัดว่า “พลับพลาชัย” อันเป็นมงคลนามเรียกขานกันมากว่า 200 ปีแล้ว

วัดพลับพลาชัยตั้งอยู่กลางเมืองเพชรบุรี มีถนนดำเนินเกษมตัดผ่านแบ่งเขตวัตออกเป็นสองฝั่ง โดยฝั่งนึงนั้นด้านหลังวัดอยู่ติดกับถนนคลองกระแชง เรียกได้ว่าเป็นแหล่งรวมงานศิลปะชั้นเลิศ

ที่โดดเด่นเห็นได้จากภายนอกคือปูนปั้นฝีมือช่างเมืองเพชรที่มีความละเอียดอ่อนงดงามและยังคงความสมบูรณ์อยู่มาก ส่วนด้านในวิหารเป็นพิพิธภัณฑ์หนังใหญ่ที่มีหนังใหญ่อายุกว่าร้อยปีถูกเก็บรักษาอย่างดีจัดแสดงให้ได้ชม

อาคารพิพิธภัณฑ์คือภายในวิหารพระคันธารราฐ อีกฟากของถนนบันไดอิฐ (วัดถูกแบ่งออกเป็นสองฟาก จากการตัดถนนบันไดอิฐ) ภายในวิหารมีพระพุทธรูปและรูปจำลองของหลวงพ่อฤทธิ์ หลวงพ่อกร อดีตเจ้าอาวาสของวัด และตัวหนังใหญ่แขวนอยู่บนผนังของวิหารโดยรอบ โดยถูกจัดแสดงจัดไว้ในกรอบ มีไฟส่องสว่างให้เห็นลวดลายของตัวหนัง ส่วนใหญ่จะแยกระหว่างหนังจับกับหนังเดี่ยว เนื่องจากหนังจับอาจจะมีตัวละครหรือสถานที่ประกอบอยู่ในตัวหนังด้วย จึงทำให้ขนาดของตัวหนังจับใหญ่กว่าหนังเดี่ยว ซึ่งมีความสูงส่วนใหญ่ประมาณ 1 เมตรเท่านั้น

อีกทั้งบริเวณวัดพลับพลาชัย ยังมีลานสุนทรภู่ ตรงอนุสาวรีย์สุนทรภู่แห่งนี้เป็นลานท่าน้ำที่สุนทรภู่นั้นได้มาขึ้นเรือที่ท่านี้ โดยกล่าวขานถึงไว้ในนิราศเมืองเพชร ปัจจุบันจึงสร้างอนุสาวรีย์ท่านไว้เพื่อยกย่องกวีเอกของไทย นิราศเมืองเพชรเป็นเรื่องสุดท้ายในชีวิตของสุนทรภู่ และเชื่อกันว่าเพชรบุรีเป็นบ้านเกิดของมารดาสุนทรภู่อีกด้วย

ประวัติหลวงพ่อกร และ เหรียญปั๊มรุ่นแรกของท่าน หายากมากครับ

ประวัติหลวงพ่อฤทธิ์ ผู้ให้กำเนิดหนังใหญ่ วัดพลับพลาชัย