พระครูสมณกิจพิศาล นามเดิม เทพ นามสกุล นิลเรือง เกิดเมื่อ วันเสาร์ ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2424 ที่ตำบลลาดโพธิ์ อำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี เมื่ออายุได้ 6 ปีเศษ โยมบิดามารดานำมาฝากไว้กับท่านพระครูสุชาตเมธาจารย์ (กุน) วัดพระพุทธไสยาสน์ เพื่อศึกษาเล่าเรียนวิชาหนังสือไทยแบบมูลบทบรรพกิจ และเรียนหนังสือขอมตามประเพณีโบราณ เมื่ออายุ 11 ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณรอยู่ถึง 10 ปี ในระหว่างนี้ได้ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม เรียนมูลกัจจายน์จนจบและเรียนธรรมบท จนอายุได้ 21 ปี จึงเข้าอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดพุทธไสยาสน์ เมื่อ พ.ศ.2444 ได้รับฉายาว่า “สุโภ”
ครั้นดำรงอยู่ในสมณเพศแล้วในพรรษาที่ 2 ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นพระฐานานุกรม ในพระครูสุชาตเมธาจารย์ (กุน) ที่พระปลัดด้วยเป็นผู้ที่มีอัธยาศัยกว้างขวาง เมตตาอารีแก่ชนทั่วไป เป็นผู้มีนิสัยชอบทำประโยชน์ต่อสังคมและเป็นธุรกิจการของสงฆ์อยู่เสมอ ต่อมาใน พ.ศ.2463 หลวงพ่อกุนได้มรณภาพลง ทางคณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้งหลวงพ่อเทพให้เป็น เจ้าอาวาสวัดพระพุทธไสยาสน์สืบต่อ การบูรณปฏิสังขรณ์ ถาวรวัตถุภายในวัดจึงเป็นสิ่งที่ท่านต้องรับภาระ อาทิ ซ่อมแซมพระวิหารพระพุทธไสยาสน์ สร้างโรงเรียนพระปริยัติธรรม และหอสวดมนต์ เป็นต้น จนถึง พ.ศ.2477 ท่านจึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็นพระครูสัญญา บัตรที่ “พระครูสมณกิจพิศาล” ตำแหน่งเจ้าคณะหมวด และต่อมาใน พ.ศ.2480 จึงรับภาระในการปกครอง คณะสงฆ์ให้เป็นรองเจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรี
ในทางวิทยาคุณหลวงพ่อเทพเป็นพระผู้เชี่ยวชาญในทางวิปัสสนาและวิชาอาคมที่สืบทอดจากพระครูสุชาตเมธาจารย์(กุน) วัดพระพุทธไสยาสน์ ผู้เป็นอาจารย์ โดยเฉพาะวิชาการทำตะกรุดโทน ซึ่งจะเขียนเป็นรูปนางมณโฑหนุมาน และทศกัณฐ์ แล้วลงอักขระยันต์ต่างๆ ในแผ่นตะกรุด กล่าวกันว่าหากหาตะกรุดหลวงพ่อกุนมาใช้ไม่ได้แล้ว จะหาตะกรุดหลวงพ่อเทพมาอาราธนาติดตัวแทน อานุภาพความศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ได้หย่อนไปกว่ากันเลยทีเดียว ต่อมาท่านได้สร้างเหรียญรูปเหมือนที่ระลึกขึ้นลักษณะเป็นเหรียญทงกลมมีกลีบบัว ครึ่งองค์ ด้านล่างระบุ “พระครูสมณกิจพิศาล พ.ศ.๒๔๘๔” ด้านหลังเป็นรูปธรรมจักร มีอักขระยันต์ล้อมรอบสร้างขึ้นเป็นเนื้อทองแดง